 |
| Schouw van les Bains bij l' heure bleue (foto MDB) |
Hoe heerlijk is het om mij
te koesteren in de avondzon. Vogels kwetteren dat het een lieve lust is.
En ik ontwaar in het hoge gras dat ons omringt zelfs bloemen die je enkel in
Alpiene gebieden aantreft.
Het was koud in het zwembad vanmorgen. Maar reeds na enkele zwemslagen voelde ik mij heerlijk in het water. Ik keek uit over de scherp afgelijnde toppen en waande mij in de paradijselijke bergen van mijn jeugd.
Niemand heeft de hoogvlakten uit deze streek zo mooi in beeld gebracht als de striptekenaar Didier Comès. Of beter gezegd Dieter Comès. Want hij was afkomstig van de Duitstalige gebieden. Volgens zijn collega Ferry was Comès tevens een druïde.
Nooit zal ik de Wezel vergeten. Een eenzame figuur dwalend door het landschap van de Venen. Bevolkt met knoestige eiken, godvergeten dorpjes vol met figuren aan de rand van de maatschappij. De Wezel die zich verplaatst in een uiltje. Dat wij in vol ornaat met open vleugels als prent tegen de muur hingen.
Vandaag bezochten wij een schilderijententoonstelling met landschappen uit de twintigste eeuw.
De tentoonstelling vond plaats in de villa waar koningin Marie-Henriette de laatste periode van haar leven doorbracht. Daar netjes ondergebracht door haar gemaal koning Leopold II. De villa heeft een prachtig park, paardenstallen en een sierlijke omheining.
De landschapsschilderijen evoceerden wandelingen zoals de Promenade des Artistes of de Promenade d’ Orléans. We zagen winterse beelden van kale bomen die deden denken aan het gedicht Erlkönig van Goethe.
En dan was er nog de vaste collectie. De houten doosjes met de geheime laden waar aanbeden vrouwen hun liefdesbrieven konden in bewaren. De doosjes zijn beschilderd met miniaturen die het thema van de natuur of van de romantische liefde bespelen.
Zoals in de roman ‘Die Wahlverwandtschaften’ van Goethe. Waarin de grote Duitse dichter de aantrekkingskracht tussen man en vrouw vergelijkt met die tussen scheikundige stoffen. Hij zoekt naar een wetenschappelijke verklaring of toch ten minste naar een metafoor voor de grote romantische liefde. Wat in een tijd van burgerlijke huwelijksmoraal niet vanzelfsprekend was.
Maar wie zou zich in dit kleine stadje Spa te midden van de natuur en de cultus van het lichaam niet overgeven aan de weldaden van de liefde?
Het was koud in het zwembad vanmorgen. Maar reeds na enkele zwemslagen voelde ik mij heerlijk in het water. Ik keek uit over de scherp afgelijnde toppen en waande mij in de paradijselijke bergen van mijn jeugd.
Niemand heeft de hoogvlakten uit deze streek zo mooi in beeld gebracht als de striptekenaar Didier Comès. Of beter gezegd Dieter Comès. Want hij was afkomstig van de Duitstalige gebieden. Volgens zijn collega Ferry was Comès tevens een druïde.
Nooit zal ik de Wezel vergeten. Een eenzame figuur dwalend door het landschap van de Venen. Bevolkt met knoestige eiken, godvergeten dorpjes vol met figuren aan de rand van de maatschappij. De Wezel die zich verplaatst in een uiltje. Dat wij in vol ornaat met open vleugels als prent tegen de muur hingen.
Vandaag bezochten wij een schilderijententoonstelling met landschappen uit de twintigste eeuw.
De tentoonstelling vond plaats in de villa waar koningin Marie-Henriette de laatste periode van haar leven doorbracht. Daar netjes ondergebracht door haar gemaal koning Leopold II. De villa heeft een prachtig park, paardenstallen en een sierlijke omheining.
De landschapsschilderijen evoceerden wandelingen zoals de Promenade des Artistes of de Promenade d’ Orléans. We zagen winterse beelden van kale bomen die deden denken aan het gedicht Erlkönig van Goethe.
En dan was er nog de vaste collectie. De houten doosjes met de geheime laden waar aanbeden vrouwen hun liefdesbrieven konden in bewaren. De doosjes zijn beschilderd met miniaturen die het thema van de natuur of van de romantische liefde bespelen.
Zoals in de roman ‘Die Wahlverwandtschaften’ van Goethe. Waarin de grote Duitse dichter de aantrekkingskracht tussen man en vrouw vergelijkt met die tussen scheikundige stoffen. Hij zoekt naar een wetenschappelijke verklaring of toch ten minste naar een metafoor voor de grote romantische liefde. Wat in een tijd van burgerlijke huwelijksmoraal niet vanzelfsprekend was.
Maar wie zou zich in dit kleine stadje Spa te midden van de natuur en de cultus van het lichaam niet overgeven aan de weldaden van de liefde?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten