Monument Apollinaire, Malmédy (foto MDB) |
Monument Apollinaire
Vanmorgen in alle vroegte vertrokken naar Malmédy. De bossen
zijn gehuld in een lichte nevel. Voor ons op de weg een vrachtwagen geladen met
boomstammen. We zijn onderweg naar het monument Apollinaire. Het monument is
een cromlech met in het midden een rechtopstaande granieten steen: Guillaume
Apollinaire 1899.
Op de kleinere stenen rondom het vers van de dichter:
‘Soyez indulgents
quand vous nous comparez
A ceux qui furent
la perfection de l’ordre
Nous qui quêtons
partout l’aventure.’
De dichter vraagt begrip. Vergelijk ons niet met diegenen
die de perfecte orde nastreven. Wij die overal op zoek zijn naar avontuur.
Het monument staat aan de rand van het bos. Op een eenzame
hoogte. In de verte de kammen. We lijken ons wel midden in het gebergte te
bevinden. Ik voel mij zoals de wandelaar in het beroemde schilderij van de
romantische schilder Caspar David Friedrich.
In de namiddag de promenade d’Orléans. De wandeling leidt
ons langs een klaterend beekje met kleine watervallen. Boven op de helling
staat een monument. Het bestaat uit een perfect ronde steen van witte marmer.
Op de steen staat een tekst gegraveerd uit het jaar 1787.
Uit erkentelijkheid dat hun moeder la Duchesse d’Orléans
genezing vond dankzij het water van de Sauvenière legden haar kinderen dit pad
aan. De genezing was hun immers dierbaar aan het hart. Enkele jaren later, na
de Franse revolutie, werd het monument vernield.
‘Partout l’aventure,’ zo zegt Nomade, ‘dat wordt voortaan
mijn lijfspreuk’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten