DEEL 2
scène 1
vertrouwde interieur
klein tafeltje, twee
houten stoelen
Marijn en Felix zijn
aan het kaarten
tussen hen een grote tros
bananen
metronoom op tempo van
een klok
Felix
wat vindt ge van de bananen?
‘k heb er meegebracht
Marijn antwoordt niet,
eet een banaan
hoeveel zakskes cement, peinst ge?
kost ik opheffen
mee mijnen kruiwagen
zo een zakske van vijfentwintig kilo
het kaarten gaat
ondertussen verder
met gemak drei zakskes
Marijn
’t is aan u voor uit te komen
Felix
in ’t dorp had alleman
schrik van mij
als ik de zaterdagavond op een bal toekwam,
dan weken z’ allemaal
uit
op ne keer had ik te doen met enen zijn vrouw
als t’ hij naar zijn werk was kwam ik bij haar thuis
hij wist dat
maar in enen keer zegt hij tegen mij
allez Felix, zo zegt hij
wat moeten de mensen daarvan peinzen
en ik antwoordde hem:
wat dat de mensen daarvan gaan peinzen?
ik ga d’er alleszins aan niemand niets van vertellen
en als gij ook uw muile houdt
dan gaan de mensen daar niets van weten
Marijn
pijkens is troef
Felix
pakt u nog een banaan
dat zal u goed doen
ik heb ne keer
op enen voormiddag
bij drei verschillende vrouwen
geweest
van ten negen tot ten twaalve
bij drei verschillende!
Marijn
troel
Felix
pastroel
Marijn
grote miserie
als dat in theater komt, koop ik den 'iesten tickee'
BeantwoordenVerwijderen