 |
| Kasteelpark (foto MDB) |
Wat houd ik ervan om vanaf de heuvel waar onze caravan staat
over de kam te kijken. Achter de
boomtoppen -zo heeft onze ochtendwandeling ons geleerd- ligt de vallei met
daarin het kleine stadje Spa.
’s Avonds daalt de zon achter de heuveltop en vormt strepen geel in de lucht. Tot het geel zich vermengt met steeds donkerder wordend blauw dat overgaat in de nacht.
Vanmorgen verkenden we het kasteel van Mobutu. Dat is de naam die Nomade heeft gegeven aan een verlaten kasteelpark. In dit domein zou de Zaïrese president in woelige tijden in het grootste geheim zijn toevlucht hebben gezocht.
Nomade heeft vooraf het kasteeldomein verkend. Zij leidt mij over de omheining heen naar enkele merkwaardige bouwsels.
‘Dat zijn follies,’ zeg ik.
‘Verder zijn nog veel meer eigenaardige constructies,’ antwoordt Nomade.
We dringen steeds verder het kasteeldomein binnen. Komen aan een grote vijver waar in de verte een bootje aangemeerd ligt.
‘We stappen door tot op het eilandje,’ besluit Nomade.
Op het eilandje is diep in de bomen gekerfd.
‘Dit is een liefdeseiland,’ zegt Nomade.
Voorbij het kasteelpark ontmoeten we een vijftiger. De man is al Spadois of inwoner van Spa gedurende vijf generaties.
‘Mon grand-père était boulanger. Avant lui, son père était menuisier.’
De man zelf is ‘fleuriste’ in Spa. Als kind ging hij regelmatig spelen in het vervallen kasteel. Tot het in de jaren zeventig is afgebroken. Alleen de kapel en de woning van de minnares van de graaf staan nog overeind. De kapel is opgetrokken in eenvoudige wit gekalkte baksteen. Zij is opgetrokken in een mooie vierkante vorm. Het is een kniekapel waar de graaf de gunsten kon afsmeken van de moeder van God.
De kapel bevindt zich vlak boven de woning van de minnares. Alsof de graaf hiermee de zonde van het overspel kon afkopen.
‘Autrefois il y avait aussi un zoo dans le parc,’ vertelt de fleurist. ‘Même avec des lions.’
Of er ooit Afrikanen in het kasteel hebben gelogeerd, kan de man ons niet vertellen. Wel dat de spoorlijn tussen Remouchamps en Trois-Ponts door Congolezen is aangelegd.
Terug op de camping. Het zal nog even duren voor de avond valt en het mooiste licht achter de heuvelrug verschijnt.
’s Avonds daalt de zon achter de heuveltop en vormt strepen geel in de lucht. Tot het geel zich vermengt met steeds donkerder wordend blauw dat overgaat in de nacht.
Vanmorgen verkenden we het kasteel van Mobutu. Dat is de naam die Nomade heeft gegeven aan een verlaten kasteelpark. In dit domein zou de Zaïrese president in woelige tijden in het grootste geheim zijn toevlucht hebben gezocht.
Nomade heeft vooraf het kasteeldomein verkend. Zij leidt mij over de omheining heen naar enkele merkwaardige bouwsels.
‘Dat zijn follies,’ zeg ik.
‘Verder zijn nog veel meer eigenaardige constructies,’ antwoordt Nomade.
We dringen steeds verder het kasteeldomein binnen. Komen aan een grote vijver waar in de verte een bootje aangemeerd ligt.
‘We stappen door tot op het eilandje,’ besluit Nomade.
Op het eilandje is diep in de bomen gekerfd.
‘Dit is een liefdeseiland,’ zegt Nomade.
Voorbij het kasteelpark ontmoeten we een vijftiger. De man is al Spadois of inwoner van Spa gedurende vijf generaties.
‘Mon grand-père était boulanger. Avant lui, son père était menuisier.’
De man zelf is ‘fleuriste’ in Spa. Als kind ging hij regelmatig spelen in het vervallen kasteel. Tot het in de jaren zeventig is afgebroken. Alleen de kapel en de woning van de minnares van de graaf staan nog overeind. De kapel is opgetrokken in eenvoudige wit gekalkte baksteen. Zij is opgetrokken in een mooie vierkante vorm. Het is een kniekapel waar de graaf de gunsten kon afsmeken van de moeder van God.
De kapel bevindt zich vlak boven de woning van de minnares. Alsof de graaf hiermee de zonde van het overspel kon afkopen.
‘Autrefois il y avait aussi un zoo dans le parc,’ vertelt de fleurist. ‘Même avec des lions.’
Of er ooit Afrikanen in het kasteel hebben gelogeerd, kan de man ons niet vertellen. Wel dat de spoorlijn tussen Remouchamps en Trois-Ponts door Congolezen is aangelegd.
Terug op de camping. Het zal nog even duren voor de avond valt en het mooiste licht achter de heuvelrug verschijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten