.jpg) |
| Blancs Moussis carnaval Stavelot (foto MDB) |
Hoe heerlijk valt de avond over de heuvel waar onze caravan
staat. Het lijkt wel of de geur van het veen tot hier doordringt. Op de Fagne de la Poleûr
liggen de laatste resten
sneeuw. We deden nog eens de tocht die we voordien maakten met ski’s aangebonden.
In de verte het Signal de Botrange. De
kleine beek langs de knuppelpaden stroomt dat het een lieve lust is. Nu het
landschap niet meer bedekt is door sneeuw zijn veel meer details zichtbaar. Het
primitieve bruggetje waar we over moeten om het Kreuz der Verlobten te
bereiken.
Onze hond Luna is door het dolle heen van de geuren die haar tegemoet komen. Voor flora en fauna is het veen een zeer waardevol gebied. Het is de enige plaats in ons land waar de korhoen voorkomt. Vanaf einde maart ontmoeten de korhanen elkaar op welbepaalde plaatsen. Daar voeren ze schijngevechten uit om de hennen te imponeren. Vanaf nu zijn grote gebieden in het veen niet meer toegankelijk.
De lente heeft het weer van de winter gehaald. Anders dan in de film ‘La cinquième saison’. In een klein Ardens dorp wordt het ineens niet meer lente. De inwoners worden radeloos. En geven een caravanbewoner en zijn zoon met een handicap de schuld.
Wanneer je overwintert in de Ardennen voel je pas de impact van de seizoenen. Dan weet je hoezeer de mensen verlangen naar de warmte van de natuur.
Dat wordt ook in het carnaval uitgedrukt. Gisteren trokken we naar het carnaval in Stavelot. Het was een kleurrijk spektakel. Het meest indrukwekkend zijn de Blancs Moussis. Van klein naar groot is iedereen gekleed in een smetteloos gestreken wit laken. Voor het gezicht een wit masker met een rode opgerichte neus. Sommigen dragen net als in Malmédy een reusachtige bezem van brem. Daarmee wordt de winter definitief weggeveegd. Samen met de lange neuzen vormen zij ook het symbool van de vruchtbaarheid.
Het verhaal gaat dat de monniken van de abdij van Stavelot van hun abt geen toestemming kregen om deel te nemen aan het heidense carnaval. Zij vonden er dan niets beters op dan gehuld in lakens en met een masker op zich onder het volk te mengen.
Onze hond Luna is door het dolle heen van de geuren die haar tegemoet komen. Voor flora en fauna is het veen een zeer waardevol gebied. Het is de enige plaats in ons land waar de korhoen voorkomt. Vanaf einde maart ontmoeten de korhanen elkaar op welbepaalde plaatsen. Daar voeren ze schijngevechten uit om de hennen te imponeren. Vanaf nu zijn grote gebieden in het veen niet meer toegankelijk.
De lente heeft het weer van de winter gehaald. Anders dan in de film ‘La cinquième saison’. In een klein Ardens dorp wordt het ineens niet meer lente. De inwoners worden radeloos. En geven een caravanbewoner en zijn zoon met een handicap de schuld.
Wanneer je overwintert in de Ardennen voel je pas de impact van de seizoenen. Dan weet je hoezeer de mensen verlangen naar de warmte van de natuur.
Dat wordt ook in het carnaval uitgedrukt. Gisteren trokken we naar het carnaval in Stavelot. Het was een kleurrijk spektakel. Het meest indrukwekkend zijn de Blancs Moussis. Van klein naar groot is iedereen gekleed in een smetteloos gestreken wit laken. Voor het gezicht een wit masker met een rode opgerichte neus. Sommigen dragen net als in Malmédy een reusachtige bezem van brem. Daarmee wordt de winter definitief weggeveegd. Samen met de lange neuzen vormen zij ook het symbool van de vruchtbaarheid.
Het verhaal gaat dat de monniken van de abdij van Stavelot van hun abt geen toestemming kregen om deel te nemen aan het heidense carnaval. Zij vonden er dan niets beters op dan gehuld in lakens en met een masker op zich onder het volk te mengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten