Overwinteren in Spa

Hazelaar in namiddaglicht (foto MDB)

Hazelaar

Wat schijnt de avondzon zacht door het grote raam van onze caravan boven op de heuvel. Allerlei vogels gaan hevig te keer. Alsof zij zich aan het leven willen vastklampen voor de nacht haar intrede doet.
Zonet cirkelden boven ons hoofd onze twee bekende buizerds. Telkens als we hier neerstrijken geven zij als teken van begroeting een ballet ten beste.
De carnavalsperiode is bijna voorbij. Nu enkel nog Stavelot. De eerste tekenen van de lente. Na aankomst maakten we een grote wandeling door het bos langs het beekje achter onze kampeerplaats. Sneeuw en ijs maakten plaats voor het frisse groen. De kracht van de natuur bezorgde ons zoveel energie dat wij zonder moeite bijna tot op het veen stapten.
Daar deden wij een bijzondere ontdekking. Twee reusachtige industriële raderen in het midden van het bos. Het leek op een kunstinstallatie.
Nomade is gefascineerd door de bloei van de hazelaar. Op de terugweg omzoomt deze struik een weiland.
‘Door het licht lijkt hij wel betoverd,’ zegt zij.
Zowel in de Germaanse als in de Keltische cultuur had de hazelaar een grote betekenis. De Germanen maakten uit het fijne en scherpe hout pijlen. De hazelaar was een heilige struik, gewijd aan de dondergod Thor. In de Keltische mythologie was de hazelaar het symbool van de wijsheid en de levenskracht. Heel wat plaatsnamen verwijzen nog naar de eerbied die onze voorouders voor de hazelaar hadden. De stad Hasselt bijvoorbeeld is ontstaan op een plaats waar de hazelaar werd vereerd.
Dat onze Keltische en Germaanse voorouders de hazelaar vereerden is niet te verwonderen. Als je ziet hoe in een winterse omgeving de hazelaar als eerste struik de kracht van de lente in zich draagt. En zijn goudgele katjes tevoorschijn tovert.
Hoe hebben wij hier niet ook verlangd en erom gesmeekt dat er een einde zou komen aan de bittere koude die ons boven op onze heuvel in een ijzige greep hield.