vrijdag 6 maart 2015

Overwinteren in Spa

Metro Al Madina, still uit Hishik Bishik Show (foto MDB)


Chéri je t’aime

Vroeger maakten circus en variété deel uit van de kermis. Vandaag hebben deze twee vormen van amusement een zelfstandig karakter gekregen. Tijdens het carnaval in Malmédy worden op dinsdag of mardi gras de rôles opgevoerd. Satirische wagenspelen in het Waalse dialect. Vol met toespelingen op het gebeuren in eigen stad of streek. Het carnaval van Ledeberg heeft zijn Plateaushow. Optredens van de Ledebergse carnavalgroepen. Met dit jaar een gastoptreden van een Männerballet uit de Gentse zusterstad Wiesbaden.
Gisteren gingen we naar een voorstelling van de Libanese groep Metro al Madina. Zij brachten de Hishik Bishik show. Wat een kleurrijk en wervelend spektakel! De groep brengt een hommage aan het Egyptische cabaret uit het begin van vorige eeuw.
Twee dames met op hun hoofd het strakke hoedje uit de jaren twintig zitten aan een bar. Het interieur van de bar bestaat uit een projectie. Links zit een klein orkest. Een soldaat in rolstoel speelt viool. Een imposante man met baard draait als een derwisj in het rond. Plotseling komt een buikdanseres tevoorschijn. Er wordt een spel met de toeschouwers gespeeld.
‘Het is al de zoveelste keer dat jij commentaar geeft,’ zegt de kleine vinnige zangeres tegen een denkbeeldige kijker.
Zij zingt in het Arabisch natuurlijk. Maar ook in het Frans.
‘Chéri je t’aime, chéri je t’adore.’
Vorige eeuw deed Caïro op het gebied van muziek en cabaret niet onder voor Londen of Parijs. De Franse zanger Claude François werd geboren in Ishaïlia aan het Suezkanaal. Er was de filmacteur Omar Sharif. De zangeres met de diepe mannelijke stem Dalida. En Oum Kalsoum of Umm Kulthum. De dame met het hoofddoek en de donkere bril.
Haar liederen gaan over de liefde. En duren tergend lang. In breedvoerige verzen herhaalt zij steeds weer dezelfde boodschap. Met subtiele uitbreidingen en herhalingen. De zangeres beweegt nauwelijks. Dat is ook moeilijk. Want zij staat op het podium op reuzegrote hakken. Om haar emoties kracht bij te zetten, zwaait ze af en toe met een sjaal die ze in de rechter hand houdt. Mannen veren recht wanneer zij zingt. Oum Kalsoum wordt begeleid door een strijkerorkest. Aangevuld met Arabische instrumenten.
In november 1967 treedt de ster van de Oriënt op in het Olympia Théâtre in Parijs. Zij zingt er ondermeer Enta omri - Jij bent mijn leven.
Zangeres en orkest moeten het lied verschillende keren onderbreken omwille van een lang durend applaus.

‘Je ogen brachten mij terug
naar mijn voorbije dagen.

Ze leerden mij
de pijn uit het verleden te betreuren.

Het enige wat ik kon zien
voor mijn ogen jou zagen

was een leven zonder waarde.
Hoe kun je mij daar op afrekenen?’

Jij bent mijn leven
Met jouw licht begon mijn dageraad.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten