 |
| Vuurwerk aan de Géronstère |
Allumer le feu
Wanneer je bent overgeleverd aan de omstandigheden van de
natuur dan is elk welwillend teken welkom.
‘Kijk,’ zegt Nomade wanneer wij vanmorgen door het bos wandelen, ‘dit soort planten komt als eerste door de sneeuw heen.’
Ze toont mij ook mossen. Ik denk aan het Hoge Noorden en hoe rendieren er overleven door mossen te grazen door de sneeuw heen. We leven op het ritme van de natuur. Gaan pas naar buiten wanneer de zon de aarde verwarmt. Als het in de vroege namiddag alweer begint te vriezen, graven we ons in de warmte van het grote bed in de caravan in.
Even leek er beterschap te zijn. Samen met een expert bekeek ik het gasvuur van onze caravan. Ook hij kreeg het niet aan de praat. Vertelde dat een reparatie meer zou kosten dan een elektrisch vuur. En adviseerde ons nadat hij de staat van onze caravan had vastgesteld, om in de solden of zelfs tweedehands een vuur aan te schaffen.
Wat een geweldig nieuwjaarsfeest gisteren bij Bruno! Na de patés met Ardeense broden en de schaaldieren met cocktailsaus begon het aftellen. Met een reusachtige fles champagne in de hand torende Bruno hoog boven de gestapelde champagneglazen uit.
‘Allumer le feu’ weerklonk het uit honderd monden op de tonen van Johnny Hallyday. Het lukte Bruno om zonder scherven de champagne over de glazen heen te laten vloeien. Een ware cascade de champagne!
Daarna barstte het feest los. We dansen op Franse muziek. Iedereen lijkt hier de teksten uit het hoofd te kennen. Wanneer er rond drie uur in de morgen een relletje ontstaat, schakelt de vrouwelijke dj over op de sirtaki.
Vuurwerk. Vrienden van Bruno. De jongens zijn van Maghrebijnse afkomst. Net als die van de garage waar Bruno mij naartoe stuurde. En die het lampje van het rechter voorlicht van mijn oude Volvo 460 binnen de vijf minuten vervingen. De jongens dragen een onberispelijk kostuum en laten het afsteken van het vuurwerk tergend lang wachten.
‘Allumer le feu, allumer le feu‘ roept de menigte.
‘Kijk,’ zegt Nomade wanneer wij vanmorgen door het bos wandelen, ‘dit soort planten komt als eerste door de sneeuw heen.’
Ze toont mij ook mossen. Ik denk aan het Hoge Noorden en hoe rendieren er overleven door mossen te grazen door de sneeuw heen. We leven op het ritme van de natuur. Gaan pas naar buiten wanneer de zon de aarde verwarmt. Als het in de vroege namiddag alweer begint te vriezen, graven we ons in de warmte van het grote bed in de caravan in.
Even leek er beterschap te zijn. Samen met een expert bekeek ik het gasvuur van onze caravan. Ook hij kreeg het niet aan de praat. Vertelde dat een reparatie meer zou kosten dan een elektrisch vuur. En adviseerde ons nadat hij de staat van onze caravan had vastgesteld, om in de solden of zelfs tweedehands een vuur aan te schaffen.
Wat een geweldig nieuwjaarsfeest gisteren bij Bruno! Na de patés met Ardeense broden en de schaaldieren met cocktailsaus begon het aftellen. Met een reusachtige fles champagne in de hand torende Bruno hoog boven de gestapelde champagneglazen uit.
‘Allumer le feu’ weerklonk het uit honderd monden op de tonen van Johnny Hallyday. Het lukte Bruno om zonder scherven de champagne over de glazen heen te laten vloeien. Een ware cascade de champagne!
Daarna barstte het feest los. We dansen op Franse muziek. Iedereen lijkt hier de teksten uit het hoofd te kennen. Wanneer er rond drie uur in de morgen een relletje ontstaat, schakelt de vrouwelijke dj over op de sirtaki.
Vuurwerk. Vrienden van Bruno. De jongens zijn van Maghrebijnse afkomst. Net als die van de garage waar Bruno mij naartoe stuurde. En die het lampje van het rechter voorlicht van mijn oude Volvo 460 binnen de vijf minuten vervingen. De jongens dragen een onberispelijk kostuum en laten het afsteken van het vuurwerk tergend lang wachten.
‘Allumer le feu, allumer le feu‘ roept de menigte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten