Italiaans dagboek

Pinocchio Huis van Alijn (foto MDB)

Pinokkio

Het verhaal van de houten pop Pinokkio die een jongetje wordt, heb ik nooit erg vrolijk gevonden. Pinokkio loopt weg van zijn schepper Gepetto. In de wijde wereld wordt hij door allerlei kwaadwillige figuren belaagd. Er zijn de vos en de kater die proberen om hem zijn goudstukken afhandig te maken. Er is zijn vriend Kaars, in het Italiaans Lucignolo, die hem meetroont naar de Stad van de Dromen. Daar veranderen de twee jongens in ezels.

Maar Pinokkio is ook het slachtoffer van zijn eigen ik. Zo verkoopt hij het leerboek dat de maker van de houten pop met zijn schamele geld voor hem heeft gekocht.

Gelukkig wordt Pinokkio op zijn weg begeleid door een goede fee. Zij zorgt er ook voor dat telkens als Pinokkio liegt, zijn neus een stukje langer wordt.

Pinocchio (1883) van de Italiaanse schrijver Carlo Collodi is een ontwikkelingsverhaal. Pas wanneer Pinokkio al zijn tegenslagen heeft doorgemaakt en tot inzicht is gekomen, verandert hij van een houten pop in een jongen van vlees en bloed.

Het verhaal, de personages en de sfeer doen mij denken aan ‘l’ Oiseau bleu’ (1908) van de Gentse schrijver en Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck. Tyltyl en Mytyl zijn net als Pinokkio ontevreden met hun situatie. Ook zij trekken nieuwsgierig de wijde wereld in. Tyltyl en Mytyl gaan op zoek naar de blauwe vogel die staat voor het geluk. Zij worden op hun tocht begeleid door de goede fee Bérylune. De ondernemende Tyltyl en zijn voorzichtige zusje Mytyl komen in aanraking met goede en kwade krachten. Er is de listige Poes, handlangster van Nacht. Op zoek naar de blauwe vogel komen zij terecht in de Tuin der Lusten waar dames slagroom in hun mond leegspuiten.

Net als in Pinokkio verandert de fee in een oud vrouwtje. Aan haar overhandigt Pinokkio zijn laatste geld en wordt hiervoor beloond. Tyltyl en Mytyl geven voor haar zieke dochtertje aan vrouw Berlingot in wie zij de fee Bérylune zien hun gekooide tortelduif.  

In beide verhalen worden de kinderen beloond met het geluk. Pinokkio wordt een gewone jongen. En Tyltyl en Mytyl leren dat het geluk niet iets is waar je wanhopig moet op zoek naar gaan maar dat binnen handbereik ligt. Je moet het alleen willen zien.