Brief uit Ventimiglia

De dag begint
en ik denk aan mijn stad, mijn zoon.

Vertel mij, is de lente er in alle hevigheid losgebarsten?
Staat in onze tuin de jasmijn in volle bloei?

“Tsjoeseminen,” zo noemde mijn moeder
deze heerlijk geurende bloemen.

Elke lente knipte ze er enkele af
en plaatste ze in een vaas op de keukentafel.

Zijn de banken in het park
nog altijd groen geverfd?

Ventimiglia is gebouwd op een heuvel.
De mensen worden hier oud.

Italiaans is een mooie taal, mijn zoon.
Maar de dag begint en ik denk aan mijn stad.