 |
| Reisweg van Annot naar Saintes-Maries-de-la-Mer |
‘In de plaats van te bedelen zou je er beter aan doen te werken. En het geld dat je verdient uit te delen aan de armen,’ zegt hij.
Sterne reist met de koets. Onderweg laat hij zijn oog vallen op een alleen
reizende dame. Als bij toeval komt hij haar tegen in Parijs. Het boek heeft als titel: “A sentimental journey through France and Italy.”
Maar Sterne heeft zijn boek nooit kunnen voltooien. Dat komt doordat hij tijdens zijn tocht overlijdt.
Vandaag onophoudend regen. Na een maand buitenleven werden wij genoodzaakt in onze woonwagen te eten. Waardoor onze hond Luna mee aan tafel zat.
Het deed mij denken aan een verhaal dat ik las in de Franse krant Libération. Het verhaal werd in boekvorm uitgebracht door de dochter van de bekende dichter en zanger Léo Ferré. Samen met zijn vrouw hield Ferré er een heuse zoo op na. Talloze honden en katten natuurlijk. Maar ook apen die door een dierentuin werden verwaarloosd vonden asiel in de Ark van Ferré.
Als overtuigd anarchist weigerde Ferré echter om zich als een leider in zijn menagerie te bewegen.
Toen zijn lievelingsdier, een chimpansee, die Ferré en zijn vrouw met de papfles hadden grootgebracht, volwassen was geworden, werd het dier onhandelbaar. Afhankelijk van zijn humeur werd je als bezoeker ofwel agressief benaderd of met heel veel liefde bejegend. Zoals de vrouw van le préfet die de chimpansee volledig uitkleedde en met wiens bh hij vrolijk aan de haal ging.
‘Papa n’est pas content,’ zei Ferré tegen de chimpansee toen deze met een baby verdween en ermee op een dak was beland.
Op een bepaald ogenblik trok Ferré weg uit zijn kasteel in de Lot. Het was zelfs voor hem genoeg geweest.
Onze eigen sentimental journey loopt ten einde. We vertoeven in de Provence. De streek van Van Gogh. Ik tik aan de voet van de Mont Ventoux. En jij Nomade. Jij kijkt naar de film van de Nederlands-Australische cineast Paul Cox. De film heet simpelweg Vincent. En jij speelde erin mee. Als een van de vrouwen van de gekwelde schilder. De enige vrouw bij wie Vincent Van Gogh liefde en troost vond.
Maar Sterne heeft zijn boek nooit kunnen voltooien. Dat komt doordat hij tijdens zijn tocht overlijdt.
Vandaag onophoudend regen. Na een maand buitenleven werden wij genoodzaakt in onze woonwagen te eten. Waardoor onze hond Luna mee aan tafel zat.
Het deed mij denken aan een verhaal dat ik las in de Franse krant Libération. Het verhaal werd in boekvorm uitgebracht door de dochter van de bekende dichter en zanger Léo Ferré. Samen met zijn vrouw hield Ferré er een heuse zoo op na. Talloze honden en katten natuurlijk. Maar ook apen die door een dierentuin werden verwaarloosd vonden asiel in de Ark van Ferré.
Als overtuigd anarchist weigerde Ferré echter om zich als een leider in zijn menagerie te bewegen.
Toen zijn lievelingsdier, een chimpansee, die Ferré en zijn vrouw met de papfles hadden grootgebracht, volwassen was geworden, werd het dier onhandelbaar. Afhankelijk van zijn humeur werd je als bezoeker ofwel agressief benaderd of met heel veel liefde bejegend. Zoals de vrouw van le préfet die de chimpansee volledig uitkleedde en met wiens bh hij vrolijk aan de haal ging.
‘Papa n’est pas content,’ zei Ferré tegen de chimpansee toen deze met een baby verdween en ermee op een dak was beland.
Op een bepaald ogenblik trok Ferré weg uit zijn kasteel in de Lot. Het was zelfs voor hem genoeg geweest.
Onze eigen sentimental journey loopt ten einde. We vertoeven in de Provence. De streek van Van Gogh. Ik tik aan de voet van de Mont Ventoux. En jij Nomade. Jij kijkt naar de film van de Nederlands-Australische cineast Paul Cox. De film heet simpelweg Vincent. En jij speelde erin mee. Als een van de vrouwen van de gekwelde schilder. De enige vrouw bij wie Vincent Van Gogh liefde en troost vond.
In september keren we terug naar het begin van deze epische reis...de Elzas.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor dit prachtig reisverhaal, mijn beste vriend.