 |
| Old brown shoe (foto MDB) |
De aanhoudende regenval van de afgelopen dagen heeft ervoor
gezorgd dat het kleine lieflijke water
achter onze camping eensklaps is omgetoverd in een snel stromende
bergbeek. De beek stort zich van verschillende kanten naar beneden en vormt
enkele natuurlijke watervallen.
Onze hond Luna die haar ochtend- en avondwandeling vanbuiten kent, schrikt deze keer terug voor het natuurgeweld. Op andere momenten kwispelt zij vrolijk in het rond wanneer wij het makkelijk doorwaadbare water naderen. Zij strekt er zich languit in uit. En drinkt naar hartenlust van het ijzerhoudende bergwater.
‘Herr und Hund’ is een korte roman van de Duitse schrijver Thomas Mann. Daarin beschrijft de burgerlijke auteur nauwgezet zijn dagelijkse wandeling met de herdershond. Zo precies dat je zijn route makkelijk op kaart kunt uitstippelen.
Thomas Mann. Hoeveel plezier heb ik niet beleefd aan het lezen van zijn meesterwerk ‘Der Zauberberg’? Waarvan de filmaffiche jarenlang in onze negentiende-eeuwse woning heeft gehangen. Tot zij door het vocht aangetast in ons huis geen plaats meer vond.
In het boek bevindt de jonge Hans Castorp zich in de besloten wereld van een sanatorium in het Zwitserse Davos. Hij neemt er deel aan spiritistische seances. Wordt heen en weer geslingerd tussen de humanistische ideeën van de heer Settembrini aan de ene kant en het conservatieve op de godsdienst gebaseerde wereldbeeld van de jezuïet Naphtha. Maar Hans Castorp geeft zich vooral over aan zijn liefde voor een jonge schone, Clawdia Chauchat uit Dagestan. De Russische met haar kirgiezenogen.
Ik las het lijvige tweedelige boek tijdens een strenge winter in de Ardennen. Waar ik samen met mijn vriend Peter rondtrok. En we belandden in het onooglijke dorp La Cuisine bij een jonge vrouw van wie de man naar het verre Amerika was uitgeweken. De vrouw had zowat alle jonge mannen uit de streek rond zich verzameld.
Nooit heb ik het zo koud gehad als die nacht in La Cuisine. De kachel ging uit en zelfs de kat ging aan het huilen van de koude.
Ik hoop maar dat dit deze winter niet ons lot zal zijn.
Onze hond Luna die haar ochtend- en avondwandeling vanbuiten kent, schrikt deze keer terug voor het natuurgeweld. Op andere momenten kwispelt zij vrolijk in het rond wanneer wij het makkelijk doorwaadbare water naderen. Zij strekt er zich languit in uit. En drinkt naar hartenlust van het ijzerhoudende bergwater.
‘Herr und Hund’ is een korte roman van de Duitse schrijver Thomas Mann. Daarin beschrijft de burgerlijke auteur nauwgezet zijn dagelijkse wandeling met de herdershond. Zo precies dat je zijn route makkelijk op kaart kunt uitstippelen.
Thomas Mann. Hoeveel plezier heb ik niet beleefd aan het lezen van zijn meesterwerk ‘Der Zauberberg’? Waarvan de filmaffiche jarenlang in onze negentiende-eeuwse woning heeft gehangen. Tot zij door het vocht aangetast in ons huis geen plaats meer vond.
In het boek bevindt de jonge Hans Castorp zich in de besloten wereld van een sanatorium in het Zwitserse Davos. Hij neemt er deel aan spiritistische seances. Wordt heen en weer geslingerd tussen de humanistische ideeën van de heer Settembrini aan de ene kant en het conservatieve op de godsdienst gebaseerde wereldbeeld van de jezuïet Naphtha. Maar Hans Castorp geeft zich vooral over aan zijn liefde voor een jonge schone, Clawdia Chauchat uit Dagestan. De Russische met haar kirgiezenogen.
Ik las het lijvige tweedelige boek tijdens een strenge winter in de Ardennen. Waar ik samen met mijn vriend Peter rondtrok. En we belandden in het onooglijke dorp La Cuisine bij een jonge vrouw van wie de man naar het verre Amerika was uitgeweken. De vrouw had zowat alle jonge mannen uit de streek rond zich verzameld.
Nooit heb ik het zo koud gehad als die nacht in La Cuisine. De kachel ging uit en zelfs de kat ging aan het huilen van de koude.
Ik hoop maar dat dit deze winter niet ons lot zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten