woensdag 5 april 2017

Perzische gedichten


Neyspeler, Esfahan (foto JDV)


Zacht zijn de mensen hier
zoet als de amandelkoekjes
die ons worden aangeboden
bij het binnentreden van de moskee.

De wind neemt het lied
van de rietfluitspeler
met zich mee.

Zo ook verdwijnt
het leven
langzaam.

Mijn wereld is het
Koninklijke plein.

Als een vogel die
niet voelt dat hij gekooid is
en nieuwsgierig kijkt.

Kom en geniet
van de tuinen
met cipressen

waar het geurt naar rozen
en de schenker ons
de thee van jasmijn
aanreikt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten