Onderweg naar Ticino

Flösser Nikolausbrücke Calw (foto MDB)

Calw

Calw in Baden-Württemberg. Hier werd Hermann Hesse geboren op 2 juli 1877. Overal in dit slaperige stadje kom je de grote schrijver tegen. Aan de Nikolausbrücke bijvoorbeeld, een kleine brug over de Nagold. Boven op de brug een bronzen beeld dat herinnert aan dat van koning Boudewijn in Oostende. De schrijver als wandelaar.
Als kind kwam Hesse dagelijks over deze brug op weg naar school. Op de brug de kleine Nikolauskapel. Met twee beelden van de meest beoefende ambachten in dit kleine stadje: de Tuchmacher en de Flösser. Die laatste wordt afgebeeld met zijn kenmerkende werktuig, de vaarboom. Daarmee hield hij het houten vlot in evenwicht waarop boomstammen werden vervoerd. Heeft Hesse hier zijn inspiratie gevonden voor de veerman Vasudeva in de roman Siddhartha?
Het kleine stadje Calw waar Hesse zijn jeugd doorbracht heeft in ieder geval een onuitwisbare indruk op hem gemaakt.
Nochtans verliepen de jeugdjaren van Hesse niet zorgeloos. Er is zijn vlucht uit de kloosterschool Maulbronn. De schrijnende brief aan zijn vader uit Stetten. Hesse groeit op in een streng piëtistische omgeving. Waar alle handelen gericht is op God.
Zijn hele oeuvre is gericht op een steeds terugkerend thema: de zoektocht naar het ik. Of de setting nu middeleeuws is zoals in Narziss en Goldmund of Indisch zoals in Siddhartha.
Het Hermann-Hesse-Museum in Calw toont de verschillende levensfasen van de schrijver. We zien een naakte man die dicht tegen een rotswand aanleunt en aan Nacktklettern of naaktklimmen doet. In de beginjaren aan de Bodensee leeft Hesse zoals de indianen, schrijft Hugo Ball  Een terugkeer naar de natuur.
Hesse als Vermittler. Hij schrijft over Novalis. Over Goethe in Dank an Goethe. Over Franciscus van Assisi.
Er zijn de bewonderaars zoals de 22-jarige Helene Voigt die bij haar brief een foto van haarzelf voegt. Hesse schrijft over vlinders. Over wolken. En tenslotte zijn hoofdwerk Das Glasperlenspiel, waarvoor hij ondermeer Der Weg nach innen als alternatieve titel bedenkt.
In zijn laatste levensfase lijkt de schrijver rust te hebben gevonden. Hij beantwoordt duizenden brieven. Die hij vaak van kleine aquarellen voorziet. En verschijnt op foto’s als een getaande man. In een evenwicht tussen de ascese en het zinnelijke.