scène 2
klassieke telefoon,zwart
bakeliet
Marijn vormt een na
een de cijfers van het nummer
op het tafeltje een
plastieken teiltje
daarover een gekleurd washandje
Marijn
praat luid door de
hoorn van de telefoon
Allo, Scholmiester…
kunde mij niet zes pintjes verkopen
en een banaan of twee
straks komt mijnen kolonel
en ik moet zien dat ik er tegen kan
mijnen kolonel
komt mijn voeten wassen
z’ heeft nen keer gevraagd
of dat ze mij ook vanonder moet wassen
maar behalve mijn moeder
heeft geen een vrouw
mij daar ooit gewassen
vanmorgen is mijn engelken geweest
z’ heeft mij warm eten gebracht
ik heb haar gevraagd:
wat gaat er met mij gebeuren
als gij er niet meer zult zijn?
ze spreekt ervan om
bij haar zoon te gaan wonen
in Amerika
dan zal mijn dochter het werk verder zetten
heeft ze gezegd
Allo, allo, Scholmiester?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten