zondag 4 juni 2017

Reis naar Italië



Detail voorportaal kerk Castelrotto (foto MDB)
Koekoek

Afgelopen nacht woedde een hevig onweer. Waardoor deze morgen de nevels uit de beboste heuvels omhoog stegen als rookpluimen van de indianen.
De hitte voorafgaand aan het onweer was bijna ondraaglijk geworden. Na een bezoek aan het bergdorpje Castelrotto volgden we de sentiero delle meraviglie. Deze voetweg bracht ons langsheen oude mijnschachten waar eertijds ijzererts werd gedolven en een molen.
Ik moest denken aan de verzen van de romantische dichter Joseph von Eichendorff: ‘In einem kühlen Grunde/Da geht ein Mühlenrad/Meine Liebste ist verschwunden/Die dort gewohnet hat’.
Sinds enkele dagen was de roep van de koekoek verdwenen. Kwam het door de grote warmte? Tijdens onze hele tocht heeft deze vogel ons vergezeld. Nu was hij ineens weer daar. En kondigde de regen aan.
’s Morgens bracht Nomade van haar wandeling met onze hond Luna koekoeksbloemen mee. Samen met enkele korenaren schikte zij die in een dikbuikig flesje van Orangina.
Mijn verjaardag vierden wij met onze buren op de camping en met Toni en Christa. De laatste twee ontmoette ik bij het afwassen. Aanvankelijk spraken we Duits met elkaar. Maar toen ik zei dat we ook Nederlands konden spreken, schakelde Christa over op haar zachte taal.
Ach Toni en Christa, wat een heerlijke ontmoeting was het met jullie. En wat een heerlijke verjaardag hebben jullie mij geschonken. We waren van plan om te gaan eten in een grotto. Maar die hebben we niet meer gehaald.
Christa, wat kon jij mooi en liefdevol vertellen over je broer, de cineast Paul Cox, die dit ook allemaal nog zo graag had meegemaakt. Paul Cox die de film Vincent maakte, waarin ook Nomade een rol vertolkte.
Hoe jij telkens wanneer de vakantie begint de eerste dagen moet huilen om wie er allemaal is gestorven. Over je achterneef die pas zeventien was en al op de eerste dag dat hij tijdens de Eerste Wereldoorlog aan het front kwam, sneuvelde. Hoe zijn moeder altijd maar weer zegde ‘mon pauvre fils’.
Voortaan zullen we de geborgenheid van de Italiaanse heuvels moeten missen. De warmte die als een drug op je inwerkt. En die we nu dienen te ruilen voor de hoge bergen uit de omgeving van Davos. Waar Thomas Mann en Hermann Hesse elkaar bij het skiën ontmoeten. En waar ook Friedrich Nietzsche verbleef.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten