 |
| Galerij Berghotel Schatzalp, Davos (foto MDB) |
Wat is het ’s avonds heerlijk toeven tussen de bergen. Aan de ene kant van de vallei maakt de bergketen zich klaar voor ‘l heure bleue, een fenomeen dat Goethe zo mooi beschreef in zijn Gesprekken met Eckermann. Ondertussen worden de flanken aan de oostzijde beschenen door het laatste zonlicht.
Vandaag waren we in Davos. Berghotel Schatzalp. Voor zijn beroemde roman ‘Der Zauberberg’ uit 1924 inspireerde Thomas Mann zich op dit voormalige sanatorium. In het lijvige boek ‘Berghof’ genoemd.
De jonge wat naïeve Hans Castorp komt er om zijn neef te bezoeken. Maar zal er nadat er een vochtige plek op een van de longen is vastgesteld zeven jaar verblijven. Tot aan het begin van Wereldoorlog I.
Hans Castorp wordt in deze besloten wereld van het sanatorium heen en weer geslingerd tussen de filosofieën van de conservatieve jezuïet Naphta enerzijds en de ideeën van de verlichte humanist van Italiaanse afkomst Settembrini anderzijds. Tot hij verdwaald in de sneeuw uiteindelijk tot het inzicht komt dat de mens omwille van de goedheid en de liefde de dood niet heer en meester mag laten worden over zijn gedachten.
‘Der Mensch soll um der Güte und Liebe willen dem Tode keine
Herrschaft einräumen über seine Gedanken’.
Wat ben ik blij dat ik op deze plek mag vertoeven. Lang geleden las ik het boek in een tweedelige Duitse uitgave. De filosofieën en de sfeer van een van de wereld afgezonderde toverachtige plaats zal ik nooit vergeten.
Hoe inspirerend is dit hoog gelegen berghotel. Met zijn tientallen kamers, waarvan de balkons aan de dalzijde van elkaar zijn afgesloten door een rood geverfde houten afscheiding. En wat een zicht op de bergen en de vallei!
Op de uitgestrekte overdekte galerij ondergingen de tbc-patiënten in elk seizoen de verplichte buitenkuur. In lange rijen rietstoelen die naast elkaar stonden opgesteld.
Wat een prachtige kleuren rood en groen vertoont deze vleugel van het hotel. Met in grote letters ‘Berghotel Schatzalp’ Links en rechts een monumentale ingang die herinnert aan die van de Egyptische piramides. Aan de bergzijde gestileerde bloemmotieven en pauwen. De statige vogels die symbool staan voor het oosten.
Naast het hotel bevindt zich Villa Guarda of het ‘Ärztehaus’. Hier kwamen de patiënten op consultatie. En werd over hun lot beslist.
Wat ben ik blij dat ik op deze plek mag vertoeven. Lang geleden las ik het boek in een tweedelige Duitse uitgave. De filosofieën en de sfeer van een van de wereld afgezonderde toverachtige plaats zal ik nooit vergeten.
Hoe inspirerend is dit hoog gelegen berghotel. Met zijn tientallen kamers, waarvan de balkons aan de dalzijde van elkaar zijn afgesloten door een rood geverfde houten afscheiding. En wat een zicht op de bergen en de vallei!
Op de uitgestrekte overdekte galerij ondergingen de tbc-patiënten in elk seizoen de verplichte buitenkuur. In lange rijen rietstoelen die naast elkaar stonden opgesteld.
Wat een prachtige kleuren rood en groen vertoont deze vleugel van het hotel. Met in grote letters ‘Berghotel Schatzalp’ Links en rechts een monumentale ingang die herinnert aan die van de Egyptische piramides. Aan de bergzijde gestileerde bloemmotieven en pauwen. De statige vogels die symbool staan voor het oosten.
Naast het hotel bevindt zich Villa Guarda of het ‘Ärztehaus’. Hier kwamen de patiënten op consultatie. En werd over hun lot beslist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten