woensdag 7 juni 2017

Reis naar Italië



Interieur met rotswand Waldhaus Sils (foto MDB)
Sils-Maria

Thusis in Oberengadin. Bij het vallen van de avond tekenen de bergtoppen zich scherp af tegen het licht van de ondergaande zon. Zoals op de schilderijen van de Italiaanse impressionistische schilder Giovanni Segantini. Hij ontwierp de voorpagina van de Italiaanse vertaling van het werk van Nietzsche: ‘Verkündigung der Wahrheit’. Die werd echter geweigerd door Elisabeth Förster-Nietzsche.
Vandaag reden we over de Julierpas naar Sils-Maria. Het hoog gelegen bergdorp waar de filosoof Friedrich Nietzsche tussen 1881 en  1888 tijdens de zomermaanden verbleef. Het huis waar de beroemde filosoof in een kamer zijn intrek nam, verrukt ons. Wat een prachtige kleuren vertonen gevel, deur en luiken! Anders dan in Italië zijn de kleuren hier minder licht en vrolijk. Maar vormen zij opnieuw een eenheid met de natuur.
We wandelen rond het kleine schiereiland in de Silser See tot aan de gedenksteen voor Nietzsche. Daarop staat een gedicht waarin de hele filosofie van Friedrich Nietzsche vervat zit. Diep is het lijden van de wereld. Ga weg, zegt de pijn tegen de lust, dieper nog dan hartenpijn. Maar alle lust wil eeuwigheid. Wil diepe, diepe eeuwigheid!

‘Doch alle Lust will Ewigkeit-,
- Will tiefe. tiefe Ewigkeit!’

Bij de lectuur van Friedrich Nietzsches ‘Also sprach Zarathustra’ denk ik vaak aan ‘Siddhartha’ van Hermann Hesse. Zowel de schrijfstijl als de oosterse setting zijn gelijkend. Hesse bewonderde Nietzsche ten zeerste. Net als de filosoof verbleef ook Hermann Hesse in Sils-Maria. Hesse in Waldhaus Sils, een majestatisch hotel boven op een rots aan de rand van het dorp.
Ook Thomas Mann was hier te gast. Net zoals de Zwitserse auteur Friedrich Dürrenmatt en zovele andere schrijvers en kunstenaars.
Wat een indrukwekkend interieur bezit dit statige art deco aandoende hotel. Met zijn lambrisering in de fijnste houtsoort, krakende parket en gestileerde trapleuning en verlichting. Een fumier. Bibliotheek met zicht op de omgeving. Maar het mooiste is de lange gang met op het einde een rotswand, die er op elk moment van de dag anders uitziet.
Van Felix Dietrich krijgen wij in naam van zijn familie bij ons afscheid als geschenk het mooie boekje van Hermann Hesse, Engadiner Erlebnisse met tekeningen en aquarellen van de schrijver.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten