 |
| Bergrivier La Fouly, Valais (foto MDB) |
Wie aan de voet staat van de gletsjers van La Fouly, lijkt zich te bevinden in het inwendige van de aarde. In een halve cirkel, waarachter enkel nog een aardkorst schijnt, ontvouwen zich rotsmassa’s die nauwelijks zijn te onderscheiden van de eeuwenoude sneeuwmassa’s waarmee ze zijn bedekt. Zijn de doorgroefde reusachtige ronde rotspartijen oude sneeuwlagen? Of zijn ze door gletsjerverschuivingen zo diep getekend?
De gletsjers bieden een steeds wisselend en onafwendbaar schouwspel. Een waterval die van hieruit gezien slechts gelijkt op een bergbeek stort zich naar beneden. Twee woeste bergrivieren vinden in de Glacier du Dolent hun oorsprong en stromen in een duizelingwekkende vaart het dal in. Wanneer de wolken zich samenpakken, is het alsof het binnenste van de aarde zoals bij een vulkaan tot leven komt.
Voor zo een schouwspel kun je alleen maar ontzag hebben. En een grote dankbaarheid dat je dit mag aanschouwen.
Rousseau wijst voor Lord Byron de weg naar de omgeving van Vevey. Daar zagen we het hotel waar de Franse schrijver en filosoof verbleef.
‘Ik logeerde in Hotel de la Clef in Vevey, en in de twee dagen dat ik daar verbleef zonder een mens te zien heb ik voor die stad een liefde opgevat die mij op al mijn reizen heeft vergezeld.’
Lord Byron wandelt langs het meer van Genève en maakt een boottocht net zoals Rousseau op het meer van Neuchâtel. Ook Hesse vaart met zijn roeiboot op de Untersee en leeft er zoals de indianen.
‘Van alle plaatsen waar ik heb verbleven (en daar waren heel wat charmante plaatsen bij) heeft geen enkele mij zo waarlijk gelukkig gemaakt (…) als L’île de Saint-Pierre in het midden van het meer van Bienne,’ schrijft Rousseau in ‘Les rêveries du promeneur solitaire’.
Wandelen rond meren, varen met de boot en rondtrekken in de bergen, het zijn allemaal bezigheden van de romantische dichters. Met als doel het ervaren van de grootse kracht en de schoonheid van de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten