 |
| Bergmuseum Torino |
Goethes laatste reis brengt hem naar Ilmenau. Het kleine
bergdorp in het hertogdom Sachsen-Weimar waar hij lang geleden als bevoegd
minister een ertsader wilde laten ontginnen. Het is toen uitgelopen op een
catastrofe.
Wil Goethe in het gezelschap van zijn twee zeer jonge kleinkinderen in het reine komen met het verleden? Hij staat in het aanschijn van de dood.
Er wordt vroeg opgestaan. Om 5 uur in de ochtend. Bij het eerste licht. Wellicht heeft zijn dienaar een nieuw wit hemd klaar gelegd.
Zoals die keer dat Goethe na een van de strapatsen van zijn vriend Jakob Michael Reinhold Lenz schreef: ‘Lenz muss gehen.’ Er bestaat een inventaris van het hele hebben en houden van Lenz. Zoveel overhemden. Geleend van Goethe.
Waarom moest Lenz verdwijnen van het hof van de keurvorst? Lenz had alleszins het strikte verbod overtreden om op een gemaskerd bal te verschijnen in de outfit van de adel. Hij droeg toen een soort rood masker dat was voorbehouden voor edellieden.
Maar dat kan het toch niet alleen geweest zijn. Al stond toentertijd op een dergelijke overtreding de doodstraf. Vermoedelijk speelde jaloezie een rol. Lenz gaf gedurende enkele weken Engelse les aan de mooie Charlotte von Stein. En verbleef de hele tijd op haar kasteel. Van Charlotte von Stein, de compagnie de route van Goethe, bestaan verschillende afbeeldingen.
In Weimar bezocht ik het woonhuis van Goethe. Met onder andere zijn verzameling stenen en mineralen.
Vandaag bezochten we het Nationale Bergmuseum. Er was een ongelooflijk grote kwartsformatie te zien afkomstig van de Mont Blanc.
In de achttiende eeuw was alles wat met mijnen en bergen te maken had bijzonder populair. Dat is ook te lezen in de zeer lyrische roman Heinrich von Ofterdingen van Friedrich von Hardenberg. Of Novalis. Naast de zoektocht naar “die blaue Blume” wordt daarin uitvoerig de werking van een achttiende-eeuwse mijn beschreven.
Dat was ook in het museum te zien. Het was het begin van de exploratie van de bergen in Europa. Vanaf dan zal de wereld van de bergvolkeren in de Alpen grondig worden verstoord.
Wil Goethe in het gezelschap van zijn twee zeer jonge kleinkinderen in het reine komen met het verleden? Hij staat in het aanschijn van de dood.
Er wordt vroeg opgestaan. Om 5 uur in de ochtend. Bij het eerste licht. Wellicht heeft zijn dienaar een nieuw wit hemd klaar gelegd.
Zoals die keer dat Goethe na een van de strapatsen van zijn vriend Jakob Michael Reinhold Lenz schreef: ‘Lenz muss gehen.’ Er bestaat een inventaris van het hele hebben en houden van Lenz. Zoveel overhemden. Geleend van Goethe.
Waarom moest Lenz verdwijnen van het hof van de keurvorst? Lenz had alleszins het strikte verbod overtreden om op een gemaskerd bal te verschijnen in de outfit van de adel. Hij droeg toen een soort rood masker dat was voorbehouden voor edellieden.
Maar dat kan het toch niet alleen geweest zijn. Al stond toentertijd op een dergelijke overtreding de doodstraf. Vermoedelijk speelde jaloezie een rol. Lenz gaf gedurende enkele weken Engelse les aan de mooie Charlotte von Stein. En verbleef de hele tijd op haar kasteel. Van Charlotte von Stein, de compagnie de route van Goethe, bestaan verschillende afbeeldingen.
In Weimar bezocht ik het woonhuis van Goethe. Met onder andere zijn verzameling stenen en mineralen.
Vandaag bezochten we het Nationale Bergmuseum. Er was een ongelooflijk grote kwartsformatie te zien afkomstig van de Mont Blanc.
In de achttiende eeuw was alles wat met mijnen en bergen te maken had bijzonder populair. Dat is ook te lezen in de zeer lyrische roman Heinrich von Ofterdingen van Friedrich von Hardenberg. Of Novalis. Naast de zoektocht naar “die blaue Blume” wordt daarin uitvoerig de werking van een achttiende-eeuwse mijn beschreven.
Dat was ook in het museum te zien. Het was het begin van de exploratie van de bergen in Europa. Vanaf dan zal de wereld van de bergvolkeren in de Alpen grondig worden verstoord.
Vandaag zou Lenz een GAS boete gekregen hebben
BeantwoordenVerwijderen