 |
| Vossen op onze auto (foto MDB) |
Autosécurité
Montagnola, Ticino. Van 1919 tot aan zijn dood in 1962 is
het de verblijfplaats van Hermann Hesse. Hier schreef Hesse zijn belangrijkste
werken. Siddhartha, De steppewolf.
Wat een formaliteit leek, blijkt nu een serieuze hindernis te vormen. Voor wij de Alpen kunnen overtrekken, moet onze oude woonwagen voorbij de Autosécurité. Deze morgen lieten wij de lichten nakijken in onze vertrouwde garage in het kleine stadje Spa. De lichten van de woonwagen doen het prima. Dankzij het spiegeltje van zilverpapier dat voor een extra weerschijn zorgt.
De Autosécurité in Verviers laat je in lange rijen eindeloos wachten.
‘Avancez,’ zegt de jongen van de autokeuring. Hij laat mij met de caravan boven een ontzettend diepe put rijden.
‘J’ai peur,’zeg ik hem door het openstaande raampje van mijn auto. Ondertussen heeft zijn collega met een looplamp in de put postgevat.
‘Alors, il faut vendre la caravane,’ antwoordt de jongen.
De remtest.
‘Il ya un problème avec les freins,’ maakt de jongeman mij duidelijk. Hij wijst op een computerscherm.
Toen wij de lange helling van Polleur afdaalden naar Verviers voelde ik al zoiets, bedenk ik achteraf. De remmen van de caravan werken ongelijk. Geen goed uitgangspunt om ermee over de Alpen te trekken.
Maandag worden we opnieuw verwacht bij onze vrienden in de kleine garage in Spa. Daarna doen we een nieuwe poging om door de selectie van de Autosécurité te geraken.
Maar misschien is dit allemaal nog niet zo slecht. De bossen ruiken hier heerlijk. De luchten zijn grijs en zwaar. En hebben dezelfde kleur als de leien daken. Architectuur en natuur vormen hier een perfecte eenheid. Tijdens de avondwandeling joeg onze hond Luna een eekhoorn een boom in. Het was een rode eekhoorn. Is de rode of de grijze eekhoorn de inheemse soort, vraag ik mij af.
Wat een formaliteit leek, blijkt nu een serieuze hindernis te vormen. Voor wij de Alpen kunnen overtrekken, moet onze oude woonwagen voorbij de Autosécurité. Deze morgen lieten wij de lichten nakijken in onze vertrouwde garage in het kleine stadje Spa. De lichten van de woonwagen doen het prima. Dankzij het spiegeltje van zilverpapier dat voor een extra weerschijn zorgt.
De Autosécurité in Verviers laat je in lange rijen eindeloos wachten.
‘Avancez,’ zegt de jongen van de autokeuring. Hij laat mij met de caravan boven een ontzettend diepe put rijden.
‘J’ai peur,’zeg ik hem door het openstaande raampje van mijn auto. Ondertussen heeft zijn collega met een looplamp in de put postgevat.
‘Alors, il faut vendre la caravane,’ antwoordt de jongen.
De remtest.
‘Il ya un problème avec les freins,’ maakt de jongeman mij duidelijk. Hij wijst op een computerscherm.
Toen wij de lange helling van Polleur afdaalden naar Verviers voelde ik al zoiets, bedenk ik achteraf. De remmen van de caravan werken ongelijk. Geen goed uitgangspunt om ermee over de Alpen te trekken.
Maandag worden we opnieuw verwacht bij onze vrienden in de kleine garage in Spa. Daarna doen we een nieuwe poging om door de selectie van de Autosécurité te geraken.
Maar misschien is dit allemaal nog niet zo slecht. De bossen ruiken hier heerlijk. De luchten zijn grijs en zwaar. En hebben dezelfde kleur als de leien daken. Architectuur en natuur vormen hier een perfecte eenheid. Tijdens de avondwandeling joeg onze hond Luna een eekhoorn een boom in. Het was een rode eekhoorn. Is de rode of de grijze eekhoorn de inheemse soort, vraag ik mij af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten