 |
| Spamannetje (foto MDB) |
İnşallah
Wat is het heerlijk om naar het spel van de wolken te kijken! Daarnet kleurde de lucht inktzwart. Even daarvoor zweefde boven onze kampeerplaats een van de buizerds die ons bij elk verblijf hier verwelkomen. En verdween sierlijker dan een vliegtuig het ooit zou kunnen weer in het wolkendek.
Ook Hermann Hesse bewonderde het wolkenspel.
‘Toon mij in de wijde wereld de mens die de wolken beter kent en meer lief heeft dan ik!’ zo schrijft hij in Peter Camenzind.
‘Nous sommes sans abri,’ vertel ik deze middag aan Bruno wanneer we in de Géronstère aankomen. We installeren ons dicht bij het haardvuur. En bestellen een schotel met gegrild vlees en een truite meunière. Vroeger kwamen forellen voor in de Hoëgne die hier wat verder in Sart stroomt. Maar sinds de jaren zeventig is ook het water van deze rivier te zuur geworden om er forellen in te laten overleven.
Het vlees wordt gegrild boven het haardvuur. Ik voel mij opwarmen. Dat mag ook wel na twee dagen van onophoudelijke regen. Op de duur verlies je elke weerstand tegen dit natuurgeweld.
Vanmorgen vroeg hebben we onze caravan aan de goede zorgen toevertrouwd van onze vrienden van de kleine garage in het stadje Spa. Ze zullen ons deze namiddag opbellen. Als ze er tenminste in slagen om de nodige wisselstukken voor de remmen van de woonwagen te bemachtigen.
Af en toe is er een opklaring. Daarvan maken we gebruik om samen met onze hond Luna een wandeling te maken.
We dalen van de Source de la Géronstère af naar de kleine garage in het stadje Spa.
‘La caravane est prête,’ zegt een van de twee vennoten. Hij is altijd druk in de weer. Telefoneert onophoudelijk.
‘J’espère que demain ça se passera bien à Verviers,’ zeg ik.
‘İnşallah,’ voeg ik er nog aan toe.
Hij knipoogt en steekt zijn duim omhoog. Ik heb er in ieder geval een vriend bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten