 |
| Piazza San Francesco, Luino (foto MDB) |
Met de veerboot naar Luino. Op de boot ontmoeten we een Tsjech. Hij is afkomstig van Praag en kwam in 1968 na de inval van de Sovjets naar Zwitserland.
‘Voor de arbeiders was het communisme helemaal niet zo slecht,’ vertelt de Tsjech, ‘op vrijdagnamiddag was niemand meer aan het werk. Iedereen vertrok naar zijn datsja.’
‘Zij hadden hun bier. Niemand was werkloos. Zij konden helemaal niet begrijpen wat die intellectuelen bezielde om uit te wijken.’
Ik vertel hem hoe ik houd van de literatuur van Milan Kundera.
‘Il semble aujourd’hui aussi écrire en français,’ zegt de Tsjech.
In Luino is er markt. Maar we dwalen vooral door de kleine straatjes die tegen de berghelling zijn gebouwd. In de buurt van het kerkje stuiten we op een cinemazaal, Cinema Pellegrini. De bioscoop is een onderdeel van een parochiaal centrum, de Salone Parrocchiale Giovanni Pellegrini.
Wat een schoonheid straalt deze parochiezaal uit. Uitgevoerd in beton, waar de gele verf grotendeels is van verdwenen. Het type rode letters en de strakke architectuur doen mij vermoeden dat het gebouw stamt uit het interbellum. De parochiezaal is vandaag verlaten. Maar lang geleden moet het een levendig centrum zijn geweest.
Een trattoria. Het is na het middaguur en de uitbaters zitten aan tafel.
‘Possiamo mangiare?’
‘Sì, naturalmente.’
We bestellen calamari fritti en cotoletta alla milanese.
De uitbater geeft de pizzabakker aan dat hij verder zijn penne met pomodoro mag eten. En gaat naar de toog voor twee biertjes alla spina.
‘Weet je waar hij het bier van het vat vandaan haalt,’ zeg ik tegen Nomade.
‘Eerst gaat hij naar de koelkast. Hij haalt er twee flesjes uit. Daarna giet hij ze achter de toog netjes in de glazen.’
De trattoria bestaat uit een reusachtige gelagzaal. Behalve de uitbater en zijn vrouw, de pizzabakker en een jongeman die aan hetzelfde tafeltje gebogen over zijn bord zit te eten, is hier niemand aanwezig.
‘Due caffè,’ vraag ik na afloop van de maaltijd aan de uitbater.
Hij lijkt mijn vraag niet te begrijpen.
‘Dolce,’ zegt hij.
Het bestaat toch niet om voor de chocoladepudding je koffie te bestellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten