 |
| Dierenfiguur Haut-Koenigsbourg, Elzas (foto MDB) |
Odysseus
Wat ben ik blij dat ik terug ben! Het zachte ochtendlicht dat door de wolken heen dringt. Het geruis van de bergbeek langs de heuvel boven het kleine stadje Spa. Hoe vertrouwd is het allemaal. Vanmorgen vroeg een broodje kopen Chez Muller.
‘J’ai dit bonjour à Aziza,’ zegt de bakkerin. Aziza is de vrouw van Krantenman. Sedert hij ziek is geworden, is de zaak nog steeds ‘A remettre’.
Zoals Odysseus legden wij een tocht vol gevaren af. Staken met onze woonwagen de Alpen over. Waarbij de voorruit van onze Volvo 460 in een adembenemend tempo met een ondoorzichtige waas werd bedekt.
Op weg naar Engelberg dienden wij terug te keren omdat de motor van onze auto door het gewicht van onze woonwagen dreigde te verhitten.
Maar ik denk aan de beelden die we tijdens onze lange reis mochten opslaan. De drie kastelen boven Eguisheim waarvan de rode steen glanst in het ochtendlicht. De middeleeuwse burcht Haut-Koenigsbourg, die is gerestaureerd door keizer Wilhelm II als symbool van de meest westelijke vesting van het Duitse keizerrijk.
De Elzas, waar de Sturm und Drang auteur Jakob Michael Reinhold Lenz na een zwerftocht door de bergen opgevangen werd door Pfarrer Oberlin.
‘Den 20. ging Lenz durch’s Gebirg. Die Gipfel und hohen Bergflächen im Schnee,die Täler hinunter graues Gestein, grüne Flächen, Felsen und Tannen.’
‘De twintigste trok Lenz de bergen in. De toppen en hoge bergvlaktes lagen in de sneeuw, de dalen beneden grauwe steen, groene vlaktes, rotsen en dennen.’
Daarmee begint de novelle van Büchner. Het is een van de meest aangrijpende beginscènes die ik ooit las.
In Eguisheim zie ik dezelfde bron uit roze steen als diegene waarin Lenz bij Oberlin in Waldersbach in het midden van de nacht ging baden.
Het water van de bergbeek. Hermann Hesse zocht steeds het water op. In Calw op weg naar school stak hij elke dag de kleine rivier de Nagold over. In Maulbronn vond hij troost bij de klaterende fontein. Net zoals Hölderlin wellicht. En zo vele andere leerlingen die zuchtten onder het verstikkende regime in de kloosterschool. Daarna trok hij naar Gaienhofen, waar hij met de roeiboot de Untersee diende over te steken om voor zijn gezin inkopen te doen. Montagnola ten slotte waar hij aquarellen maakte en keek over het meer van Lugano in de richting van Italië.
Gisterenavond kwamen wij aan op onze heuvel boven het kleine stadje Spa. Wat vormde het water van de bergbeek een heerlijk en vertrouwd geluid.
Wat ben ik blij dat ik terug ben! Het zachte ochtendlicht dat door de wolken heen dringt. Het geruis van de bergbeek langs de heuvel boven het kleine stadje Spa. Hoe vertrouwd is het allemaal. Vanmorgen vroeg een broodje kopen Chez Muller.
‘J’ai dit bonjour à Aziza,’ zegt de bakkerin. Aziza is de vrouw van Krantenman. Sedert hij ziek is geworden, is de zaak nog steeds ‘A remettre’.
Zoals Odysseus legden wij een tocht vol gevaren af. Staken met onze woonwagen de Alpen over. Waarbij de voorruit van onze Volvo 460 in een adembenemend tempo met een ondoorzichtige waas werd bedekt.
Op weg naar Engelberg dienden wij terug te keren omdat de motor van onze auto door het gewicht van onze woonwagen dreigde te verhitten.
Maar ik denk aan de beelden die we tijdens onze lange reis mochten opslaan. De drie kastelen boven Eguisheim waarvan de rode steen glanst in het ochtendlicht. De middeleeuwse burcht Haut-Koenigsbourg, die is gerestaureerd door keizer Wilhelm II als symbool van de meest westelijke vesting van het Duitse keizerrijk.
De Elzas, waar de Sturm und Drang auteur Jakob Michael Reinhold Lenz na een zwerftocht door de bergen opgevangen werd door Pfarrer Oberlin.
‘Den 20. ging Lenz durch’s Gebirg. Die Gipfel und hohen Bergflächen im Schnee,die Täler hinunter graues Gestein, grüne Flächen, Felsen und Tannen.’
‘De twintigste trok Lenz de bergen in. De toppen en hoge bergvlaktes lagen in de sneeuw, de dalen beneden grauwe steen, groene vlaktes, rotsen en dennen.’
Daarmee begint de novelle van Büchner. Het is een van de meest aangrijpende beginscènes die ik ooit las.
In Eguisheim zie ik dezelfde bron uit roze steen als diegene waarin Lenz bij Oberlin in Waldersbach in het midden van de nacht ging baden.
Het water van de bergbeek. Hermann Hesse zocht steeds het water op. In Calw op weg naar school stak hij elke dag de kleine rivier de Nagold over. In Maulbronn vond hij troost bij de klaterende fontein. Net zoals Hölderlin wellicht. En zo vele andere leerlingen die zuchtten onder het verstikkende regime in de kloosterschool. Daarna trok hij naar Gaienhofen, waar hij met de roeiboot de Untersee diende over te steken om voor zijn gezin inkopen te doen. Montagnola ten slotte waar hij aquarellen maakte en keek over het meer van Lugano in de richting van Italië.
Gisterenavond kwamen wij aan op onze heuvel boven het kleine stadje Spa. Wat vormde het water van de bergbeek een heerlijk en vertrouwd geluid.
Ik heb slechte herinneringen aan Haut-Koenigsbourg. Op de fiets...
BeantwoordenVerwijderenMaar twas wel vree wijs Cloet
VerwijderenMoest ge meegeweest zijn met ons naar den Elzas dan had ge dat ook allemaal gezien zonder da ge uw leven moest riskeren Fuchs
BeantwoordenVerwijderen