 |
| Klimmers op de Monte Bianco (foto MDB) |
Hoe heerlijk verschijnt het besneeuwde massief van de Monte Bianco in het blauwe ochtendlicht. Te mogen ontwaken te midden van de pracht van de natuur.
En wat een schouwspel van op het terras van de Rifugio Torino. Zacht glooiende sneeuwhellingen. Groepjes alpinisten, voorzien van klimijzers en touwen, dalen langzaam af over de sneeuwvlaktes die eindigen in gevaarlijk diepe kloven.
In de Punta Helbronner van waaruit je de kabellift kunt nemen naar de Franse kant van het gebergte is een tentoonstelling van bergkristal. De zeldzame gesteenten zijn bijeengebracht door de vrienden van een bergbeklimmer die zich in het begin van de jaren negentig op slechts dertigjarige leeftijd liet verrassen op een sneeuwhelling.
Wat een pracht vertonen deze gesteenten. Onlosmakelijk verbonden met de gletsjers vormen zij de grootste pracht van de bergwereld.
Ik denk aan de tekeningen van de Duitse architect Bruno Taut die zich voor zijn ontwerpen liet inspireren op de schoonheid van gletsjers en bergkristal. Ook Goethe bezat een uitgebreide verzameling stenen die hij bewaarde in zijn woning aan het Frauenplan in Weimar en die hij nauwkeurig bestudeerde.
Op de terugweg van de Monte Bianco bezoeken wij in de Val Veny de kapel van Notre Dame de la GuĂ©rison. De kapel bevindt zich aan de voet van de Monte Bianco en krijgt daardoor een indrukwekkende achtergrond. Binnen in de kapel zijn de muren van beneden tot boven behangen met ex-voto’s. Mensen drukken hiermee hun dankbaarheid uit voor de Heilige Maagd dank zij wie zij aan allerlei bergrampen zijn ontsnapt. De verering is eeuwenoud. Daarom is het zo erg dat het oorspronkelijke Mariabeeld in 1972 uit de kapel is ontvreemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten