 |
| Fragment portret Rousseau, Espace Rousseau Genève (foto MDB) |
Genève
Neydens aan de voet van de Mont Salève. Boven op de dertienhonderd meter hoge berg staat een burcht. De Mont Salève lijkt door zijn terrasvormige structuur en de verticale rotspartijen op de gorges die je ook in de Alpes-de-Haute-Provence aantreft. Aan de overkant van het dal ligt de Jura. Daartussen het meer van Genève. Vanaf het kleine slaperige dorpje kun je het meer zien.
Vandaag bezochten we de stad Genève. Wat een openheid biedt de stad aan de Rhône. Le Monument de la Réformation. Streng kijkt Calvijn. Helemaal anders dan Rousseau met zijn dromerige ogen en zachte blik op het portret van Maurice Quentin de la Tour. Rousseau, citoyen de Genève, die wegens het verschijnen van ‘Emile ou de l’éducation’ uit zijn geboortestad wordt verbannen. De uitgaven van het werk worden overigens openbaar verbrand.
Tragisch is de levensloop van Rousseau. Met succes overladen na ’Julie, ou la nouvelle Héloise’, waarin hij zich een voorloper toont van ondermeer Lord Byron en andere romantici en de natuur rond het meer van Genève bejubelt. Ook uit zijn geliefde L’île Saint-Pierre in het meer van Neuchâtel zal hij worden verjaagd.
Op het einde van zijn leven schrijft Rousseau ‘Les rêveries du promeneur solitaire’. De ‘première promenade’ begint met de woorden: ‘Me voici donc seul sur la terre, n’ayant plus de frère, de prochain, d’ami, de société que moi-même’.
Heel wat vijanden heeft de schrijver gekend. Voltaire onder andere, die hem zijn hele leven bekampt. Misschien was de gelukkigste periode wel die met de tien jaar oudere Madame de Warens, die tegelijk zijn minnares was en die zijn kort na de geboorte gestorven moeder verving.
Over die periode en over het katholicisme waartoe hij zich bekeerde, schrijft Rousseau in zijn ‘Rêveries’: ‘Les instructions, les exemples de Mme de Warens m’affermirent dans cet attachement. La solitude champêtre où j’ai passé la fleur de ma jeunesse, l’étude des bons livres à laquelle je me livrai tout entier, renforcèrent auprès d’elle mes dispositions naturelles aux sentiments affectueux.’
Neydens aan de voet van de Mont Salève. Boven op de dertienhonderd meter hoge berg staat een burcht. De Mont Salève lijkt door zijn terrasvormige structuur en de verticale rotspartijen op de gorges die je ook in de Alpes-de-Haute-Provence aantreft. Aan de overkant van het dal ligt de Jura. Daartussen het meer van Genève. Vanaf het kleine slaperige dorpje kun je het meer zien.
Vandaag bezochten we de stad Genève. Wat een openheid biedt de stad aan de Rhône. Le Monument de la Réformation. Streng kijkt Calvijn. Helemaal anders dan Rousseau met zijn dromerige ogen en zachte blik op het portret van Maurice Quentin de la Tour. Rousseau, citoyen de Genève, die wegens het verschijnen van ‘Emile ou de l’éducation’ uit zijn geboortestad wordt verbannen. De uitgaven van het werk worden overigens openbaar verbrand.
Tragisch is de levensloop van Rousseau. Met succes overladen na ’Julie, ou la nouvelle Héloise’, waarin hij zich een voorloper toont van ondermeer Lord Byron en andere romantici en de natuur rond het meer van Genève bejubelt. Ook uit zijn geliefde L’île Saint-Pierre in het meer van Neuchâtel zal hij worden verjaagd.
Op het einde van zijn leven schrijft Rousseau ‘Les rêveries du promeneur solitaire’. De ‘première promenade’ begint met de woorden: ‘Me voici donc seul sur la terre, n’ayant plus de frère, de prochain, d’ami, de société que moi-même’.
Heel wat vijanden heeft de schrijver gekend. Voltaire onder andere, die hem zijn hele leven bekampt. Misschien was de gelukkigste periode wel die met de tien jaar oudere Madame de Warens, die tegelijk zijn minnares was en die zijn kort na de geboorte gestorven moeder verving.
Over die periode en over het katholicisme waartoe hij zich bekeerde, schrijft Rousseau in zijn ‘Rêveries’: ‘Les instructions, les exemples de Mme de Warens m’affermirent dans cet attachement. La solitude champêtre où j’ai passé la fleur de ma jeunesse, l’étude des bons livres à laquelle je me livrai tout entier, renforcèrent auprès d’elle mes dispositions naturelles aux sentiments affectueux.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten